Laatste gerief ophalen
Afgelopen dinsdag ging Kris nog een laatste keer langs in de Sint-Michielskerk om nog enkele persoonlijke spulletjes op te halen. Jaren lang stond hij er onder meer in voor het logistieke gedeelte binnen de Sint-Michielskerk als koster. Naast het bijhouden van de stock van de kaarsen en de bijbestellingen ervan, stond Kris er ook voor in dat de kerk er steeds piekfijn in orde bij stond. Een van zijn specialiteiten was daarbij het vervaardigen van de bloemstukken die her en der in de kerk terug te vinden waren. Ook zijn echtgenote Hilde Deconinck engageerde zich voor de pastorale eenheid Emmaüs Kuurne. Haar aandeel spitste zich toe tot het secretariaatswerk en de boekhouding. Voor zijn inzet kreeg Kris begin 2019 nog van de orde van de Ezel de Erkentelijkheidstrofee 2019 uitgereikt en dit voor zijn inzet bij onder meer Carpe Diem waar hij zijn creatief talent ten dienste van de leden stelt, actief was binnen de kerkraad en zijn vrijwilligerswerk bij ‘het Ventiel’, een vereniging die zich inzet voor jongdementerenden.
Christelijk geïnspireerd
“Het is reeds van in onze kindertijd dat ‘het geloof’ een belangrijke rol heeft gekregen”, opent Kris, “Niet dat wij fanatiek zijn of het geloof op straat gaan verkondigen, maar laat ons stellen dat onze levenshouding Christelijk geïnspireerd is. Ook onze eigen kinderen hebben wij steeds zo groot gebracht. Dit zorgde ervoor dat Hilde begin de jaren ’80 instond voor de misdienaarswerking binnen de Sint-Michielskerk en eveneens naar voor trad als lector tijdens de eucharistieviering. Toen onze kinderen echter groter werden werd alles even op pauze geplaatst om zo meer tijd vrij te maken voor het gezin. Het was echter toen pastoor Luc voor de deur stond en aan Hilde vroeg of ze opnieuw aan parochiaal werk wou gaan doen dat ze de draad opnieuw opnam en de taak op zich nam om naast het secretariaatswerk ook de boekhouding te verzorgen van de pastorale eenheid Emmaüs Kuurne. De start van mijn activiteiten als koster binnen de Sint-Michielskerk gaan echter reeds terug tot in het jaar 1986. Gezien Hilde toen al betrokken was bij de acolieten van de Sint-Michielsparochie kreeg ik plots van pastoor Piet De Zegher de vraag of ik geen zin had om de bloemen te verzorgen binnen de Sint-Michielskerk. Gezien ik een creatieve geest ben, iets dat ik ongetwijfeld erfde van mijn moeder, zag ik dat wel zitten en ging in op zijn vraag. Aanvankelijk was er weinig budget voor het vervaardigen van de bloemstukken in de kerk, maar naarmate de tijd verstreek kon er wel wat meer. Om mijn talent nog verder te kunnen verfijnen ging ik zelfs twee avonden per week cursus natuurbloemstukken schikken volgen in Ingelmunster en later verdiepte ik mij ook verder in een cursus liturgisch bloemschikken.”
Nieuwe horizonten bewandelen
De creaties die Kris vervaardigde konden steeds op heel wat waardering rekenen van iedereen die ze kwam bekijken. Maar het was niet enkel in de kerk dat Kris met bloemen bezig was. Ook binnen Carpe Diem Kuurne, de vereniging waar Kris eveneens in het bestuur zit, verzorgde hij reeds enkele cursussen bloemschikken die uiteindelijk resulteerden in een aantal tentoonstellingen. Voor zowel Kris als zijn vrouw Hilde breken echter in 2023 nieuwe horizonten aan, nadat ze hun vele werk bij de pastorale eenheid Emmaüs Kuurne definitief stop hebben gezet. Kris wil met de tijd die nu vrijkomt zijn activiteiten binnen het Ventiel verder uitbreiden en investeren in zijn gezing. Hilde daar in tegen wil alles nog even laten bezinken en dan pas op zoek gaan naar een nieuwe vrijetijdsbesteding. Het koppel blikt alvast terug op een zeer mooie periode die ze eind 2022 definitief afsloten. Ze stellen dan ook dat de Kuurnse kerkdiensten steeds mooi, verzorgd en gestructureerd zijn, iets waar iedereen trots mag op zijn.
