KUURNE/KLUISBERGEN – Momenteel exposeert kunstenaar Silvain in Galerie Depypere te Kuurne. Onze redactie had een babbel met de kunstenaar die eerder dit jaar in China een gerechtszaak won tegen de Chinese kunstenaar, Ye Yongcinq. Deze laatste kopieerde jarenlang het werk van de 72-jarige Kluisbergense kunstenaar. Maar het leven van een kunstenaar zit vol verrassingen en onverwachte wendingen. Dat geldt zeker voor de Belgische kunstenaar Silvain, die een fascinerende reis heeft afgelegd in zijn artistieke carrière. Van vriendschap met Paul Delvaux tot een gerechtszaak in China, elke gebeurtenis heeft hem gevormd en zijn werk beïnvloed.
Kunstenaar Christian Silvain werd geboren in 1950 te Eupen. Reeds als kind, hij is dan amper 4 jaar, raakt hij gefascineerd door het tekenen. Hij vind er een toevluchtoord in. Het is na de ontdekking van een werk van Paul Delvaux dat Christian Silvain definitief beslist dat hij schilder wil gaan worden en niets anders.
Geen gemakkelijke kindertijd
We ontmoeten kunstenaar Silvain in galerie Depypere waar hij ons te woord staat en een unieke blik gunt in zijn leven. “Vanwege het gebrek aan interesse van mijn ouders bracht ik het grootste deel van mijn kinderjaren door bij twee oude tantes.”, begint kunstenaar Silvain, “Het waren deze twee tantes die ervoor zorgden dat ik op de leeftijd van vier voor het eerst kennis kon maken met het tekenen, een bezigheid waarmee ik mij uren zoet kon houden. Ook na de scheiding van mijn ouders in 1955 bleef mijn interesse in kunst onveranderd. Op dat moment volgde ik les aan de basisschool in Spa, waar ik voor het eerst kennis kon maken met de Franse taal. Het was tevens ook de plaats waar ik mijn kunstvaardigheid ontdekte.” Van 1957 tot 1964 schildert Christian Silvain na school en later na het werk op zolder in een hoekje. Er heerst algemene onverschilligheid, want niemand toont echter interesse in zijn schilderijen. Christian Silvain raakt op dat ogenblijk steeds meer gesloten, en keert zich terug in zichzelf. De kloof tussen hem en zijn familie wordt daarbij steeds dieper.
Met zo goed als niets overleven
Na de dood van zijn twee tantes breekt Silvain volledig met zijn familie en vertrekt als 15-jarige knaap richting Brussel, zonder geld en zonder iemand ter plaatse te kennen. “Mijn jeugd was niet zo rooskeurig”, gaat kunstenaar Silvain verder, “Ik kan stellen dat ik tussen de leeftijd van 15 en 19 jaar een van de moeilijkste periodes van mijn leven door moest. Om wat geld te verdienen componeerde en zong ik wat liederen om te brengen in cafés en restaurants, zo probeerde ik te overleven. Wonen deed ik in een berging onder het dak Rue au Beurre, nabij de Grote Markt van de hoofdstad. Dagelijks bezocht ik er de Beenhouwersstraat, beter bekend als Rue des Bouchers op zoek naar vuilnisbakken waarin ik eten zocht.“ Later kon Silvain aan de slag in het operettetheater van Brussel in de noordelijke wijk als klusjesman. Zijn taak bestond erin om de achtergronden die als decor werden gebruikt te herstellen.
Eerste surrealistische schilderijen
In 1968 werd Silvain opgeroepen voor militaire dienst, maar werd na een paar weken afgekeurd. Kort daarna begon de kunstenaar zijn eerste surrealistische schilderijen te schilderen, sterk beïnvloed door Paul Delvaux, die hij een beetje als zijn geestelijke vader beschouwt en met wie hij bevriend zal raken vele jaren later. “Inspiratie komt bij mij steeds op een spontane manier”, gaat Christian Silvain verder, “Ik laat mij leiden door mijn intuïtie en de ervaringen die ik opdeed tijdens mijn moeilijke jeugd.” Ondertussen is Silvain een gevestigde waarde geworden waarvan zijn werk in tientallen Europese musea hangt. Koning Albert en koningin Paola zouden zelfs werk van hem in hun privécollectie hebben.
Over de rechtszaak die de kunstenaar dit jaar won in China wil hij het liever niet hebben, gezien Silvain de mening is toegedaan dat er al genoeg daarover werd gepubliceerd. Wie de werken van Silvain wil bewonderen kan nog tot 5 november terecht in Galerie Jos Depypere waar er een retrospectieve tentoonstelling doorgaat met werken van Silvain van 1970 tot nu.
