KUURNE – De 21-jarige Miles Gevaert kijkt met volle ambitie uit naar het komende veldrijseizoen. Na zijn titel als West-Vlaams kampioen bij de beloften vorig jaar, wil hij dit seizoen dit opnieuw bevestigen. De stage die hij begin dit jaar in Spanje afwerkte, gaf hem daarbij alvast extra motivatie. Dit jaar pakt hij het anders aan: in plaats van een lange rustperiode na het wegseizoen, stapte hij meteen het veld in. Zo trok hij naar Engeland, waar hij in één van de wedstrijden knap derde werd en zo mee het podium op mocht.
Miles’ passie voor de fiets begon al op jonge leeftijd. “Ik was acht toen ik mijn eerste wedstrijd reed,” vertelt hij. “Enkele jaren later volgde ik mijn eerste opleiding via de Belgische wielerbond.” Toch voelde hij al snel dat zijn hart niet bij het wegwielrennen lag. “Op de weg rijd je vooral rechtdoor. Er komt weinig techniek bij kijken, en dat vond ik maar saai. In het veld, met modder, bochten en hindernissen, voel ik me pas echt in mijn element.”
Eerste trainingen op parcours naast woning
Zijn eerste stappen in het veldrijden zette hij letterlijk in zijn eigen achtertuin. “Naast ons huis had ik als kind een parcours gemaakt met heuveltjes en dalen. Daar heb ik uren getraind,” lacht hij. “Intussen gaat het er natuurlijk een stuk professioneler aan toe, en is veldrijden mijn hoofddiscipline geworden.” Zijn eerste A-cross op Belgische bodem reed hij dit jaar in Meulebeke. Afgelopen weekend trok hij dan weer richting Zweden, waar hij twee wedstrijden reed. “Meulebeke viel wat tegen”, vertelt Miles, “Ik kwam er dan ook niet zo fris aan de start door wat zwaardere trainingsweken die ik achter de rug heb. Aanvankelijk verliep alles goed tot de derde ronde, maar daarna zakte ik verder terug. Zweden verliep dan weer beter. Bij de start op zaterdag maakte ik een kopstart en kon verder constante druk uitoefenen. Dit leverde mij een mooie derde plaats op. Ook op zondag was ik meteen vooraan terug te vinden bij de start en duikte ik als vierde het veld in. Ik hield stand en na een paar bochten was ik reeds opgeschoven naar een tweede plaats die ik tot het einde kon behouden.”
Seizoen goed van start
De voorbije weken verliepen voor Miles bijzonder goed. In de cyclocross van Kessel eindigde hij verdienstelijk tweede, en tijdens zijn tiendaagse trip in Bradford (Engeland) behaalde hij niet alleen een derde plaats in één van de manches, maar ook een derde plek in het eindklassement. “Ik heb het gevoel dat ik grote stappen heb gezet tegenover vorig seizoen,” zegt hij trots. “Dat geeft vertrouwen en zorgt ervoor dat ik extra gemotiveerd aan het Belgische seizoen begin.
De liefde voor het veldrijden brengt echter ook heel wat kosten met zich mee. Gelukkig kan Miles rekenen op een trouwe entourage. “Mijn ouders, familie en vrienden steunen me enorm. Mijn moeder, vader, broer en oma zijn mijn grootste supporters. Tijdens de cross zorgen mijn mecanicien Hans Provoost en mijn broer ervoor dat ik telkens een propere fiets kan aannemen in de materiaalpost. Indien nodig zorgt ook mijn papa voor bijstand. Hans, begeleidt me trouwens al acht jaar, als vaste mecanicien.”
Geen luxueuze camper voor mij
Luxueuze campers of bussen zijn niet aan Miles besteed. “Waar ik kom, word ik vaak nagekeken,” glimlacht hij. “Ik heb geen dure mobilhome zoals veel andere renners. Wij doen het met een omgebouwde bestelwagen die ooit van een chauffagist was. Simpel, maar het werkt perfect.”
Tegen het asfalt op training
Hoewel Miles tot nu toe gespaard bleef van zware valpartijen, liep het eind april toch even mis tijdens een training. Hij ging zwaar tegen het asfalt, met kneuzingen, schaafwonden en een beschadigde fiets tot gevolg. “Wie koerst, weet dat dit erbij hoort,” klinkt het nuchter. “Gelukkig viel het uiteindelijk mee, en kon ik enkele dagen later alweer mijn trainingsschema hervatten. Ik ben trouwens nog op zoek naar de mensen die kort nadat het ongeval zich voordeed in de stationsstraat in Oostrozebeke op 30 april van dit jaar rond 10.30 uur mij ter hulp schoten. Ik kreeg tot op heden nog niet de kans om hen daarvoor persoonlijk te bedanken. Via deze weg wil ik dan ook graag een oproep doen naar deze mensen toe om mij te contacteren, zodat ik dat als nog kan doen.
Zijn doelen voor dit seizoen liggen duidelijk vast. “Ik wil vooral UCI-punten sprokkelen,” besluit hij vastberaden. “Veldrijden is mijn passie, mijn prioriteit. Al combineer ik het met mijn studies ICT en administratie, toch blijft de koers voor mij op nummer één staan.”
