KUURNE – Groot feest vandaag in woonzorgcentrum zorg en welzijn in de Gasthuisstraat, gezien de oudste bewoner van Kuurne gisteren jarig was. Zuster Rosa Quartier, geboren als Alice Quartier, mocht gisteren immers 105 kaarsjes uitblazen. Een mijlpaal die niet onopgemerkt voorbijging en die met een dag vertraging zaterdag uitbundig werd gevierd in het woonzorgcentrum met familie, vrienden en zelfs burgemeester Francis Benoit.
Alice Quartier werd op 24 januari 1920 geboren in het moederhuis van Kuurne. Ze groeide op als achtste in een gezin van elf kinderen. Haar ouders waren vlasboeren, en Alice hielp als jong meisje vaak mee op de cilindermachine. “Dat waren echt gouden tijden,” herinnert ze zich. Naast het zware werk die ze verrichte in het vlasbedrijf van haar ouders bakte ze twee keer per week dertien broden voor het gezin. “Het vuur om brood te bakken stookte ik aan met gedroogd vlasafval,” kan ze zich nog herinneren alsof het gisteren was.
De weg naar het klooster
Op 21-jarige leeftijd besloot Alice in te treden in het klooster van het Gasthuis van Poperinge, waar ze de kloosternaam Rosa kreeg. Het was 1941, aan de vooravond van de Tweede Wereldoorlog. Haar keuze om toe te treden werd wellicht beïnvloed door haar oudste zus Anna, die al eerder in het klooster was gegaan, en door twee broers die priester werden. In 1943 legde ze haar kloostergeloften af. Kort daarna ging ze naar Sint-André in Brugge om zich verder te verdiepen in wetenschappelijke en algemene vakken.
Jaren van onderwijs en leiderschap
In 1947 keerde Zuster Rosa terug naar Kuurne om les te geven in de naaischool Heilige Familie. Ze gaf er vakken als Nederlands, Frans, wiskunde en soms aardrijkskunde en geschiedenis. Haar passie voor onderwijs en haar toewijding aan haar leerlingen bleven niet onopgemerkt. Later werd ze directrice van de school en vervulde ze ook enkele jaren een directeursfunctie in Poperinge.
In 1971 keerde ze terug naar Kuurne, waar ze secretariaatswerk deed en nauw samenwerkte met pastoor Piet De Zegher en pastoor Luc Callewaert. Zelfs na haar pensioen bleef ze actief door administratief werk te verrichten voor de parochie.
Een rijk gevulde oude dag
Vandaag de dag woont Zuster Rosa in het woonzorgcentrum Heilige Familie, waar ze nog altijd geniet van het gezelschap van medebewoners en familie. Ook haar muzikale kant blijft deel van haar verhaal: ze speelde vroeger de épinette, een traditioneel snaarinstrument dat haar hele familie bespeelde. “Ik heb het zelfs aan mijn broers geleerd,” vertelt ze trots, “Helaas laten mijn handen het niet meer toe om dat muziekinstrument te bespelen.” Als Zuster Rosa, die blaakt van gezondheid, gevraagd wordt wat de formule is om 105 te worden, kan ze daar echter geen antwoordt op bieden.
Dankbaar voor een bijzonder leven
Tijdens de feestelijkheden genoot Zuster Rosa zichtbaar van het gezelschap van haar neven en nichten en de andere genodigden op haar feest. “Het is toch fijn om zoveel familie om je heen te hebben,” merkt ze op. Ze blikt met dankbaarheid terug op haar leven, dat in het teken stond van geloof, onderwijs en familie. Haar levensles? “Voel je vrij en laat je niets opdringen. Volg je hart. Dan komt alles goed.”
De familie zorgde achteraf voor enkele muzikale noten toen ze in koor enkele nummers brachten voor zuster Rosa.
Bekijk hier het videoverslag:
Lees ook: belgischeradiounie.net/2024/09/zuster-rosa-blaast-104-kaarsjes-uit/
