Christine Callens, het creatieve brein achter het gekende grijze ezeltje die onder meer jaarlijks wordt geschonken aan de winnaar van Kuurne-Brussel-Kuurne, de winnaar van de jaarlijkse Ezelsvissing en enkele gelukkige kinderen van de jaarlijkse ezeltjesworp stopt er na 13 jaar mee.  Na meer dan 100 exemplaren ambachtelijke te hebben vervaardigd vind Christine het welletjes, gezien het voor haar te pijnlijk is geworden aan haar handen bij het stikken van onder meer de stoffen.  “In een week tijd kan ik zo’n drie exemplaren vervaardigen”, vertelt Christine, “Dat ik dertien jaar terug begonnen ben aan het vervaardigen van de ezeltjes heb ik eigenlijk te danken aan mijn man Marc.  Toen hij in 2009 op een avond na een vergadering met de Orde van de Ezel thuis kwam en mij vertelde dat de dame die tot op dat moment de gekende ezeltjes had vervaardigd ermee stopte, vroeg hij mij of ik deze taak niet op mij wilde nemen gezien hij wist hoe handig ik was.”  De creaties die Christine doorheen de jaren  vervaardigde zijn onder meer terug te vinden in de woonkamers van   Peter Sagan, Dylan Groenewegen, Bob Jungels, Tom Boonen en dit jaar mocht Fabio Jakobsen er nog eentje meenemen naar huis.  Maar ook in ons koningshuis is de handgemaakte ezel van Christine terug te vinden gezien ook koning Filip er eentje cadeau kreeg bij zijn bezoek aan de Leieslagherdenking in 2016.  “Het patroon erfde ik van mijn voorgangster uit Oostrozebeke”, gaat Christine verder, “Doorheen de jaren zette ik dat echter wel naar mijn hand.  Onder meer het vinden van de stof die ervoor dient gebruikt te worden bleek soms niet evident.  Nadat ik het houten corpus die in het ezeltje zit verwerkt kreeg aangeleverd door Tom Vanluchene kon ik verder aan de slag.  Een secuur werkje waarbij het vouwen van de oren toch het moeilijkste was.”    Nu Christine ermee stopt dient de Orde van de Ezel op zoek te gaan naar een vervangster voor haar.  “Tot onze grote vreugde hebben zich reeds een viertal kandidates aangeboden om zowel ons gekende ezeltje als onze epitoga’s van de confrerie en de stola’s van de members te vervaardigen”, vertelt grootmeester Eddy Lafaut, “We zijn alvast Christine heel dankbaar voor het vele werk die ze voor ons verrichtte.  Ook dat we meteen opvolging konden vinden voor haar doet deugd.”  Ook afgelopen weekend werden opnieuw drie kinderen gelukkig gemaakt met de ezel vervaardigd door Christine.