Piet Desmedt (62)  is een van de gemotoriseerde helden die al 39 jaar trouw op post is om Kuurne-Brussel-Kuurne veilig te laten verlopen.  Als kind wilde Piet voor geen geld van de wereld de koers missen als deze voorbij kwam en droomde er toen al stiekem van om ooit zelf te kunnen meerijden als seingever.  Het waren echter niet de renners waar zijn grootste interesse toen naar uit ging, maar wel naar de vele motoren die in koers meereden. Wij vullen de gaten in het systeem Met een eigen vrijwilligersequipe van mobiele seingevers heeft Kuurne-Brussel-Kuurne al jaren een handvol trouwe gemotoriseerde motorrotten onder hun vleugels die het gevaar al van ver kunnen detecteren en tijdig koelbloedig kunnen ingrijpen zodat de wielerkaravaan zich veilig een weg kan banen doorheen zijn parcours. Piet Desmedt ontmijnt al 39 jaar gevaarlijke situaties of gaat onbewaakte wegen opzoeken tijdens de wedstrijd om alsnog er de veiligheid te garanderen.  “Onze taak bestaat erin om de gaten in het systeem op te vullen en ervoor te zorgen dat het peloton geen onaangename verrassingen voorgeschoteld krijgt tijdens de wedstrijd”, opent Piet Desmedt, “Al wordt het steeds moeilijker als vrijwilliger om dat te doen, gezien meer en meer voorwaarden worden opgelegd en je tegenwoordig voor alles vergunningen en brevetten nodig hebt.  Ooit ben ik begonnen als tijdsopnemer om de tijd op te meten tussen de reclamekaravaan en de wielerkoers.  Op dat ogenblik was er nog geen sprake van zendapparatuur, WhatsApp, sociale media of GSM.  We bleven op een bepaald punt staan en keken zo hoeveel tijd er was tussen de reclamekaravaan en de wielerkoers.  Van zodra we dit hadden opgemeten en de tijd was hoger of korter dan 10 minuten tussen de twee blokken, dan dienden we ons met bekwame spoed naar de eerste wagen van de  reclamekaravaan te begeven om dit te melden, zodoende de eerste wagens sneller of trager konden beginnen rijden om zo alles terug in evenwicht te krijgen.   Nu is dat ondenkbaar geworden gezien de moderne middelen die ter beschikking zijn.  Ook als je begint als mobiele seingever heb je geen besef welk een grote verantwoordelijkheid je draagt op dat moment.  Het is dan ook jammer dat onze taak zo sterk wordt onderschat!  Mobiele seingevers zijn nu eenmaal broodnodig in een koers en krijgen soms tijdens de wedstrijd van boze bestuurders heel wat naar het hoofd geslingerd.  We merken dat ook als een wedstrijd in meerdere stukken is gebroken dat het moeilijk is om mensen te laten wachten tot de wielerwedstrijd volledig gepasseerd is.” Verkeersremmers zijn moordend voor wielerwedstrijden Kuurne-Brussel-Kuurne krijgt van de UCI altijd een score van 9 op 10 wat mede te danken is aan Piet en zijn mede gemotoriseerde collega’s die alles telkens in goede banen leiden. “De nieuwe lichting seingevers dienen in het bezit te zijn van een regulatorenvergunning”, gaat Piet verder, “De regulatoren worden verondersteld om de koers veiliger te maken, terwijl sommigen nog beginnersfouten maken en valpartijen veroorzaken.  Zelf ben ik de mening toegedaan dat onze ervaring veel meer waard is dan een cursus die verplicht gevolgd dient te worden.  Regeltjes alleen zijn immers niet voldoende!  Wat ook is weggevallen sinds enkele jaren is de fysieke parcoursverkenning 14 dagen voor de wedstrijd per bus.  Tegenwoordig gebeurd dit allemaal virtueel op PC wat niet meteen de obstakels van het moment blootlegt.  Ook de wegen die ‘verkeersveiliger’ worden gemaakt doormiddel van verkeersremmers zijn moordend voor wielerwedstrijden.  Als ik even grasduin in de 40 jaar dat ik seingever ben herinner ik mij nog goed een situatie die zich voordeed in 1988 in Tollenbeek.  We reden even voor de wedstrijd uit toen plotseling in een straat waar een parkeerverbod van kracht was een container stond.  Gezien wij toen nog niet over een GSM beschikten en het aanstormende peloton ons op de hielen zat, dienden we dus snel een oplossing te zoeken zodat de renners niet inreden op het obstakel.  Als brandweerman had ik gelukkig de reflex om een fuik te creëren met alles wat we langs de weg vonden.  De trechter die we hadden gevormd deed zijn werk, waardoor ik ervan overtuigd ben dat we toen een vreselijk drama hebben kunnen vermijden.  Als seingever moet je echter altijd denken zoals een renner.  De kunst bestaat er immers in om de koers goed te laten verlopen zonder incidenten zonder dat wij ergens te zien waren!’, besluit mobiele seingever Piet Desmedt die zelf met zijn motor zo’n 5 000 kilometer aflegt per jaar.