BRUGGE – Lof voor de Belgische kusttram in de Franse krant ‘ Le Figaro’. In een recent artikel getiteld “Sur la côte belge, un tramway nommé désir!” beschrijft reporter Philippe Viguié Desplaces, de kusttram als een iconische en milieuvriendelijke manier, om van De Panne naar Knokke-Heist te reizen. Hij prijst de gevarieerde kustlijn en gedurfde architecturale hoogstandjes.

“België is het enige land ter wereld waar je van grens tot grens met een tram kan reizen”, schrijft Le Figaro. “Met meer dan 11 miljoen passagiers per jaar verbindt de kusttram de belangrijkste kustgemeenten over een traject van 67 kilometer en 77 haltes. De kusttram is de rode draad die de geschiedenis en de toekomst van de Belgische kust met elkaar verbindt.”

Culturele waarde

Het artikel beschrijft niet enkel het praktische nut van de langste tramlijn ter wereld. “Er is ook culturele en architecturale rijkdom langs de gevarieerde kustlijn.” Denk maar aan de vele sculpturen van het Beaufort beeldenpark en architecturale hoogstandjes zoals Silt in Middelkerke, Westerpunt in De Panne of de Concessiewijk in De Haan met haar Anglo-Normandische villa’s. Ook de unieke sfeer van kuststeden zoals De Panne, Oostende, De Haan en Knokke-Heist worden aangehaald door Le Figaro.
 
Luc Abbeloos, algemeen directeur bij Westtoer: “We staan er weinig bij stil, misschien omdat het voor ons zo vanzelfsprekend is, maar voor buitenlandse bezoekers is de kusttram een uniek gebeuren. Zoiets vind je haast nergens anders ter wereld. Ze is duurzaam, praktisch, betaalbaar en maakt de kustlijn toegankelijk voor zowel locals als toeristen. Maar de kusttram is meer dan alleen een vervoermiddel; het is een beleving op zich, waarbij je badplaatsen, landschappen, de duinen en soms zelfs de zee vanuit de tram ziet voorbijglijden”.

Toeristische promotie

De uitgebreide reportage in Le Figaro bewijst dat de langste tramlijn ter wereld een unieke toeristische attractie is. Westtoer, Toerisme Vlaanderen en De Lijn werken nauw samen om de kusttram en haar bijzondere troeven onder de aandacht te brengen van journalisten, in zowel binnen- als buitenland.

Het artikel uit ‘Le Figaro’ lees je hier