KORTRIJK – Simone Demeyer is 100 jaar geworden, een mijlpaal die de opmerkelijke bijdrage van deze onvermoeibare vroedvrouw aan de wereld van de verloskunde in de schijnwerpers zet. Ze werd zaterdag in het stadhuis van Kortrijk gevierd en in de bloemetjes gezet want Simone is een pionier in haar vakgebied en heeft met toewijding en passie generaties vroedvrouwen opgeleid. Zij was de stichtster van de opleiding vroedkunde aan Hogeschool VIVES.

Na haar start in Brugge en Antwerpen kreeg Simone in de jaren ’70, een bijzondere uitnodiging van Zuster Marie Pierre, de directrice van de verpleegsterschool in Kortrijk, om een nieuwe opleiding voor vroedvrouwen op te richten. Geïnspireerd door de wens om dichter bij haar moeder te zijn, aanvaardde Simone deze uitdaging en op 1 september 1971 ging de opleiding vroedkunde officieel van start aan het Hoger instituut voor Verpleegkunde Maria Middelares, Kortrijk (werd vervolgens opgenomen in HIVV, KATHO en uiteindelijk VIVES).

Argwaan en concurrentie

Het vinden van geschikte stageplaatsen en enthousiaste gynaecologen was een flinke uitdaging. In die tijd heerste er namelijk argwaan en vrees voor concurrentie. Gelukkig waren er vooruitstrevende dokters zoals O. Vandemeulebroecke, M. Couckuyt en J. Vercruyse die de handen ineen sloegen met de Sint-Niklaaskliniek, het Hospitaal en de kliniek Maria’s Voorzienigheid. Deze instellingen verwelkomden de vroedkunde-stagiaires met open armen.

Van 2 naar 20 waaronder enkele mannen

Als spilfiguur van de opleiding leidde Simone haar studenten met een combinatie van professionaliteit, empathie en een flinke dosis humor. Wat begon met slechts twee studenten in het eerste jaar, groeide al snel uit tot de bloeiende gouden jaren ’80, waarin zo’n twintig studenten per jaar afstudeerden als vroedvrouw, waaronder ook enkele mannen.

” Mevrouw, zijt u in arbeid? “

In 1986 ging Simone met pensioen, maar haar passie voor het vak leeft voort. Haar eerste studente, Marie-Jeanne Seynaeve, nam met dezelfde gedrevenheid en enthousiasme de fakkel over en zette de opleiding verder. In het boek ‘70 jaar opleiding verpleegkunde en vroedkunde’ van J.Drouillon schrijft M.J.Seynaeve dat Simone graag (waargebeurde) anekdotes vertelde in haar lessen. Spontaan herinnert Marie-Jeanne zich een anekdote uit haar studententijd (1971-1972): “Een eerst barende komt ’t nachts binnen met gebroken vliezen. Om 8 uur kom ik met de studentvroedvrouw de kamer binnen. Na een eerste contact name gaan we over tot de anamnese, waarop prompt de gediplomeerde vroedvrouw binnenkomt en vraagt “Mevrouw, zijt u in arbeid?”. Na enkele aarzeling is het antwoord: “Juffrouw, ik ben werkloos”.”

Een blijvend inspirerend voorbeeld

Simone Demeyer blijft een inspirerend voorbeeld voor allen die met liefde en zorg in de vroedkunde werkzaam zijn. Zo nam ze vorige week nog een podcast op in onze hogeschool met twee kersverse studenten vroedkunde en bleek ze ook voor hen een inspiratiebron te zijn.

Afgelopen zaterdag hebben we haar voor haar onvermoeibare inzet en toewijding aan de zorg voor moeders en hun pasgeborenen bedankt.

Er is een toenemende trend merkbaar in het aantal vroedkunde inschrijvingen in het aanbod afstandsonderwijs bij zowel nieuwe studenten voor de professionele bachelors als bij de graduaten. Voor afstandsonderwijs kan je bij VIVES gedurende heel het jaar instappen en op elk moment van het jaar examens maken.