VILVOORDEN/ANTWERPEN/KORTRIJK – Het wordt nagelbijten tot de laatste hap. VONK in Antwerpen en Lucien in Kortrijk staan op een zucht van de eindzege in Mijn Restaurant. 40.000 euro en een jaar topcoaching lonken, maar slechts één restaurant mag zich straks winnaar noemen. En net nu komt niemand minder dan Peter Goossens – de gastronomische godfather die generaties chefs inspireerde – langs voor het ultieme stemadvies. “Ze zitten in de finale, ik verwacht lekkere gerechten en vlotte bediening. Op het einde is er maar één winnaar”, klinkt het streng. Hij krijgt het gezelschap van Femke Vandevelde, culinair journalist en voorzitter van The World’s 50 Best Benelux. Zij kijkt verder dan het bord alleen. “Mijn stokpaardje is gastvrijheid. We vergeten misschien wat we gegeten hebben, maar hoe we ons voelden op die plek, dat vergeten we nooit.”

De druk is immens. In Kortrijk slaat de stress zichtbaar toe bij Charlotte. “Ik dacht dat ik stoer was, maar dat is dus niet waar. Hij is heel intimiderend. Hij lacht ook niet veel. Dit is nog iets anders dan bij de jury. Het is Peter! Ik word er misselijk van.” Ook Aristide beseft hoe uitzonderlijk dit moment is: “Waarschijnlijk de eerste en laatste keer dat je hem gaat bedienen en voor hem gaat koken.” In Antwerpen heerst dezelfde geladen sfeer. “Je kijkt enorm op naar zo’n chef,” zegt Jonas. “Wat hij heeft bereikt, is echt chapeau. Er is geen ruimte voor fouten. Het moet gewoon kloppen. Dat geeft extra druk en stress.”

Peter en Femke starten hun culinaire tour in VONK, maar hun aankomst verloopt… ongemakkelijk. Terwijl ze proeven, blikt Goossens terug op zijn indrukwekkende carrière. “Ik mis het wel. Ik geef het eerlijk toe. Op een dag moet je beslissingen nemen in het leven en moet je achter je beslissing staan. Het is een omgeslagen pagina. Ik ken mijn eigen karakter. Als ik het weer opstart, wil ik dat het perfect loopt. Mijn leven was en is nog altijd mijn restaurant. Het is 40 jaar van mijn leven geweest, dat doe je niet zomaar weg.” Maar de hamvraag blijft: is wat er vandaag op tafel ligt goed genoeg voor zijn stem?

Alsof de finale nog niet zwaar genoeg is, krijgen beide restaurants er een extra opdracht bovenop: naast het gewone menu moeten ze ook een kerstmenu én take-awaygerechten voorzien. En die laatste worden stiekem geproefd door de jury. In Kortrijk kiest Aristide voor een stoofpotje van konijn met frieten en bitterballen. “Jong, hip, en toch het konijn van Lucien erin. Dat is leuk”, klinkt het enthousiast. VONK pakt uit met een stoofpotje met puree en spruitjes. Wie krijgt online de beste review van de jury? 

Rollegem zingt Lucien naar de overwinning

Op de finaledag krijgt Lucien extra fans over de vloer. Vanuit Rollegem zakt een enthousiaste delegatie af om Lucien letterlijk naar de overwinning te zingen. Wie denkt dat Rollegem een doodse gemeente is waar nooit iets gebeurt, heeft het grondig mis. Het dorp bruist van het verenigingsleven, kent tal van jaarlijks terugkerende evenementen en bracht doorheen de jaren heel wat markante figuren voort. En vandaag is er Lucien.

Wijlen Lucien was in Rollegem een bekende en geliefde figuur. Dankzij het programma Mijn Restaurant en zijn kleinzoon Aristide is hij nu uitgegroeid tot een ware BV. Zijn naam leeft voort, niet alleen in herinneringen, maar ook in muziek. In 1996 organiseerde Rollegem het cultuurproject “Tien kamers, tien symbolen”, een initiatief door en voor Rollegemnaren. Wie er toen bij was, spreekt er vandaag nog met warmte over. Tijdens dat project speelde Lucien, de pappie van Aristide, met zijn accordeon een prominente rol in ’t Lied van Kontentement, een compositie van Jean-Luc Bertel.

Dat lied werd nu opnieuw van onder het stof gehaald en zal dinsdagavond gebracht worden door Gaby Catteeuw die ook destijds de zang voor haar rekening nam en Arthur Buyck, een jonge Rollegemse accordeonnist, die opnieuw het nummer tot leven zullen brengen. Het optreden is een eerbetoon aan pappie Lucien én een muzikale steunbetuiging aan Charlotte, Aristide en de volledige ploeg.